“Het doel van de wetten is niet om af te schaffen of te beperken, maar om vrijheid te behouden en te vergroten.”

Op deze manier drukte John Locke een van de basisbeginselen van zijn klassieke liberalisme uit.

Waarom is voor de samenleving die Locke voor ogen had, persoonlijke matiging onmisbaar?

Wat is de tragedie van het liberalisme?

En waarom is Locke in zekere zin een slachtoffer van zijn eigen succes?

Te gast is Bert van den Brink

De denker die centraal staat is Locke

“Tegenwoordig is alles middel geworden. Er is geen doel meer. Wij weten niet meer, waarheen wij op weg zijn. […] Zo is de mens, die oorspronkelijk het doel was van elk menselijk stelsel, in werkelijkheid volkomen geworden tot middel van juist die middelen, die hem moesten dienen: bijvoorbeeld de economie of de staat.”

Deze scherpe analyse van de tijd gaf Jacques Ellul al in 1948.

Waarom wordt Ellul “de man die alles al voorzien had” genoemd?

Hoe holt het technologisch-economische systeem onze vrijheid uit?

En waarom wantrouwde hij filosofen?

Te gast is Frank Mulder

De denker die centraal staat is Ellul

“Aangezien de ervaring ons toont dat zij die in een hemel en hel geloven tot elk soort misdaad in staat zijn, is het evident dat de neiging tot het kwade niet voortkomt uit onwetendheid van het bestaan van God en niet gecorrigeerd wordt door de kennis die men verwerft van een God die straft en beloont. [...] We hebben geen enkel recht om te beweren dat een atheïst noodzakelijk losbandiger moet leven dan een afgodendienaar.”

Op deze manier brak de 17e eeuwse filosoof Pierre Bayle een lans voor de atheïst.

Waarom ging Bayle nog veel verder in zijn tolerantie en godsdienstvrijheid dan zijn vooruitstrevende tijdgenoten als John Locke?

Hoe balanceert hij tussen scepsis en geloof?

En waarom gelooft hij dat juist absolutisme de juiste staatsvorm is voor tolerantie?

Te gast is Patrick Loobuyck

De denker die centraal staat: Bayle