Résultats lu par "Mehmet Atay" dans Toutes les catégories

"Dünya tanrısı çıldırmış, bir erkek ve bir kadın dışında bütün yaşamı yok etmişti. Toprak bir kafatası gibiydi, çukurları kuru, nehir yatakları gri, yüzeyi maden griliğinde. Kadınla erkek gözyaşlarıyla suladı toprağı ve tekrar verimli kıldı, böylece yaşam geri döndü dünyaya." Halil Cebran'ın Dünya Tarihi adlı kitabı yukarıdaki tek tanrı idölünü kıran ve bu sayıyı üçe çıkaran üçlü bir duygu yoğunluğu taşıyor: Güce olan inanç, dünyayı yönetme isteği ve 'Bugün'e duyulan yüce Aşk.

Karakterleri, tasvirleri ve ihtiras temaları ile ünlü bir roman. Ali Bey, onu büyük bir aşkla seven baştan çıkarıcı Mehpeyker ve masum Dilaşub... Mutluluğu aile yuvasında değil de "kötü kadın"ın aşkında arayan Ali Bey'in yol açtığı dramdan, elbette herkesin kendi payına çıkaracağı bir ders var. Gariptir ki insan ne kadar genç, ne kadar tecrübesiz, ne kadar mahcup olursa olsun, kendine özgü bir sır, bir gönül girişiminde bulununca, derhal çocukluktan erkekliğe geçer; nefsinde her şey için bir yeterlilik, bir iktidar görür.

Devir 14. asır ortaları...Saruhan, babası Alpagı adıyla nam salan bir Türkmen Beyi idi. Yıllar yılları kovaladı ve idareyi İlyas Bey eline aldı. Ağabeyi Budak Paşa ise Gördes civarına yerleşmişti. İlyas bey'in 20 yaşındaki oğlu Güneri, Gördes yollarında av peşindeydi.

Hüseyin Rahmi, detaylı ve isabetli gözlemleriyle kendi düşüncelerini birleştirir kitaplarında. Nimetşinas'ta da yine bir konakta yaşananlar üzerinden sorguluyor hayatı. Neyi seçmeli Neriman, dürüstlük ve sadakat mi yoksa aşk mı? Kitabı seslendiren usta oyuncu, sevgili ağabeyimiz Bülent Yıldıran'ı da kayıtlar sırasında sonsuzluğa uğurladık. Bu nedenle kitabın bir bölümünü de usta oyuncu Mehmet Atay seslendirdi.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Hala anlatılır Adana yöresinde. Anlatılır da dilden dile dolaşır. 150 yıl önce, Gavurdağları'nın Çukurova'ya bakan yamaçlarında sürü sürü ceylanlar yaşarmış.

Bugünkü Batı medeniyeti kökenlerini büyük ölçüde Anadolu topraklarında M.Ö. 1200’den sonra gerçekleşen kültür gelişmelerine borçlu olduğuna göre, kültür mirasımızın Akdeniz ve Ege kökenleri, aslında Avrupa ile paylaştığımız ortak bir mirası ifade ediyor. Son zamanlarda, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, halkın kökenlerini araştırma arzusu ve merakı yaygın hale gelmiştir. Batılı insanların “Biz nereden geldik? Aslımız nedir?” sorularına cevap arayış gayretleri içinde karşılarına çıkan destan ve efsaneler arasında bilimsel çalışmalarla doğrulanmasını bekledikleri öykülerin sayısı giderek artıyor.

Bey Dağları, Bereketli aşiretinin yaylak yeridir. Her yıl çıkar obalar Bey Dağlarına. Çakır Bey bu obalardan birinin beyi.

Roma İmparatoru Konstantin'in kurduğu Yeni Roma (İstanbul), Anadolu'nun dini ve kültürel dönüşümünde önemli bir rol oynamıştır. Anadolu bundan böyle 'Boğaz'ın kıyısındaki bu kentin bir hinterlandı haline gelecektir. II. Teodosius'un iki katı büyüttüğü; Jüstinyen'in, görkemli kiliseler, saraylar ve bir hipodrom inşa ettirdiği İstanbul, zamanın en büyük, en gösterişli, en cazip kenti, "Kentlerin Kraliçesi" haline gelir; Lombarlar, Avarlar, Slavlar ve Sasanilerin saldırılarına karşı koyar.

Yıl 1876... 2. Abdülhamit tahta yeni çıkmış. Osmanlı Rus Harbi başladı başlayacak. Efendim payi taht İstanbul'dayız... Meşhuur Şerbetçizade Saray Katibi Şinasi Bey'in kızıydı Dilara. Evin tek çocuğu. Dadysıyla birlikte Kağıthane Deresi'ne doğru şöyle bir yürüyüşe çıkmışlardı ki, olanlar oldu.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Rüzgar gibi uçan atların üstünde; uzun saçlı, yaylı ve mızraklı cengaverler geliyor Anadolu'ya... 1084 yılının sonlarıydı.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

Altmışlı yıllarda Batı Avrupa ve ABD gençliği tarafından en yaygın okunan ve tartışılan yazarlardan biridir Halil Cibran ve 1974'da "Ermiş"in Aytunç Altındal tarafından Türkçe'ye kazandırılmasıyla ülkemizde de tanınmaya başladı ve ilgi gördü. Yaşadığı günlerde kitapları egemenlerce tehlikeli, ihtilalci ve gençlik zehirleyici bulunarak meydanlarda yakılmış, kendisi de Manoit Kilisesi'nce aforoz edilmiştir. Fakat Cibran inançlarından ödün vermez ve şöyle der.

Günümüzün teknolojik imkânlarından da faydalanılarak dünyanın öte ucundaki bir olay, durum vs. hakkında fazlasıyla bilgi edinme imkânı söz konusudur. Şair bu duruma olan tepkisini, duyarlılığını şiirinin içinden mi göstermelidir, başka bir eylemde veya etkinlikte mi bulunmalıdır? Bu tartışılır. Poetik ve estetik kaygılar göz ardı edilmeden kurulacak bu izlekteki bir şiir önemlidir elbette. Ancak, söz konusu şiirle şair/şiir yargılanıyorsa bu çok tehlikeli bir durumdur. Şair başkaldırandır. Şiir biriciktir, ilk sözdür. Başkasından talimatla alınmaz.

'VE DER Ki KİTABIN ORTA YERiNDE, BÜTÜN IRMAKLARI DÜNYANIN KIZILIRMAKTAN GEÇER!'' Gerçeklerin hiç eğilip bükülmeden, en yalın en keskin söylemi. Bir şiir, bir hayat, bir isyan, bir hayat. ''... ve işte türkiyeliyiz hani derya içre olup da deryayı bilmeyen balıklar gibiyiz hamsiyiz karadeniz'de çukurova'da pamuk uzunyayla'da buğdayız ege'de tütün sınırboylarında gözükara kaçakçılarız istanbul'da kadillaklı karaborsacı ve doğu dağlarında koçero'larız eşsiz bir güzellikle çarpılmış gibi çalışkanız filozofuz dostuz uyumuşuz yoksulluğun körmemelerinde bütün sömürülmüşler gibi ezik"

"Karabibik dağ eteğiyle uzun bir çit arasında uzayan dolambaçlı, tozlu yol üzerinde hızlı hızlı yürümekteydi. Tarlalar içindeki izlerden birisini tutturarak gitmekteydi. Deli Yusufgillerin boynuzunun dibinden geçtikten sonra "Kocadut" un altından da geçti. Birkaç harım dolaştıktan sonra Temre Köyü’ne giren yolu buldu. Temre Köyü, Hıristiyan köyü olup, çoğu halkı ticaretle uğraşırdı. Köy hekimi Linardi’nin kapısına kadar geldi. Kapı açıktı. Başını içeri soktu.

Elvan Pektaş Deniz’in, Mustafa Kemal’in kaleminden yazılmış mektuplar şeklinde, onun sözlerine sadık kalarak aktardığı bir kitap Yarın Cumhuriyeti İlan Ediyoruz! Her yaştan okuru, İzmir’in kurtuluş heyecanından Cumhuriyetin kuruluşuna kadar olan sürece tanık olmaya çağırıyoruz.

Ey dost senin aşkın odu, Ciğerim pâre baş gelir. Aşkından yanar yüreğim, Yandığım bana hoş gelir. Aşkın oduna yandığım, Ağlamak oldu güldüğüm. Dost sana zârı kıldığım, Münkirlere savaş gelir....... Senden gelir cevrü cefa, ben âhu vah etmeyeyim, Düşmüşüm aşkın oduna, yanıp nice tütmeyeyim. Uş yürürüm yana yana, hep ciğerim döndü kana, Aşkından oldum divâne, uyuyuban yatmayayım.