Résultats lu par "İsmet Numanoğlu" dans Toutes les catégories

Arkadaşlarının, öğretmenlerinin hatta zaman zaman ailesinin dahi yanında olmakta zorlandığı tourette sendromlu Brad Cohen, stres altında ürettiği seğirmelerin ve çıkardığı seslerin üzerinde hâkimiyeti olmamasına rağmen birçok kişi tarafından yaramazlık yapmak isteyen bir çocuk olarak görülüyordu. Ama Brad Cohen varoluş mücadelesini, acınma hislerine değil; sarsılmaz kararlılık, mücadeleci iletişim ve son derece olumlu tavrıyla inşa etmek istedi. Öğretmenlik eğitimi aldı. Tam 24 iş görüşmesinden sonra kendisine inanan bir okulda öğretmenliğe başladı.

"İçki olsa şampanya, sultan olsa Hürrem olurdu." 1925’lerin telaşlı, çocuksu operet oyuncuları, tahta kerevetlerle yükseltilen sahne, Muhsin Ertuğrul, Yaşar Kemal, Muammer Karaca, Sait Faik... Verem, terk ediş, tekmili bir perde! Bir kitap kurdu, bir yazar, bir öğretmendi o... Hikayesi annesizlikle başladı.

New York'tan Buenos Aires'e gitmekte olan bir vapurda yolcular, dünya satranç şampiyonu Czentovic'in de onlarla birlikte yolculuk ettiğini öğrenince onunla oyun oynamak isterler. İlk oyunda, dünya şampiyonuna –doğal olarak– yenilen bu sıradan oyuncular; ikinci oyunda hiç beklemedikleri bir yardımla Czentovic'le berabere kalmayı başarırlar. Onlara yardım eden, hamleler sonrasını zihninde hesaplayabilen adamın, satranç oyunundaki ustalığının öyküsü ise sıra dışı ve çok hüzünlüdür.

İyi Uykular serisi, çocuk dünyasının büyülü sularında unutulmaz bir gezintiye çıkarıyor bizleri. Rus yazar MaminSibiryak, doğanın dilinden rengârenk, capcanlı bir üslupla sesleniyor. Her öyküde birbirinden ilginç karakterler sahne alıp, arkadaşlık, doğa sevgisi, cesaret ve dayanışma gibi pek çok konuda düşünmeye, hayal kurmaya davet ediyor. "Bahar güneşi nasıl bereketli toprakları uyandırıp üzerine atılan tohumu büyütürse, çocuk kitapları da çocuğun içinde uyuyan gücü uyandırır."

5 Nisan 1934 Tarihli Vakit Gazetesi Sayfa 7'den SEDAT SİMAVİ'NİN ROMANI: FUJİ YAMA Fuji Yama, Sedat Simavi'nin büyük bir hikayesi. Bir roman denebilir mi? Ona ister küçük bir roman deyiniz, isterseniz bir büyük hikaye... Edebiyat ustaları bu konu üzerinde kozlarını paylaşsınlar. Ben ona karışmam. Mevzu pek şirin, anlatayım:Tokyo Büyükelçisi, Tokyo elçiliğine daktilo götüreceği genç kızı seçmiştir. Fakat bu seçme işinde genç kızın güzelliğinin büyük bir rolü vardır.

Alman filozof Friedrich Wilhelm Nietzsche'nin yasa koyucu bir peygamber gibi imgeleştirerek konuşturduğu Zerdüşt, insanı ve doğasını anlama adına okuru benzersiz bir yolculuğa çıkarıyor. Etrafındakilere, Nietzsche felsefesinin yapıtaşlarından biri olan “Üstinsan”ı ve “Üstinsan” olma yolunda atılacak adımları gösteriyor. Düşünsel bir sorgulama sürecine giren ve kendine insan olmanın doğası üzerine sorular soran her okur, Böyle Buyurdu Zerdüşt'te aradığı cevapları bulacak. “Yaratıcı, kendisinden uzaklaşmak istiyordu; o zaman dünyayı yarattı.”

Elit tabakaya ait varlıklı, genç bir adam olaylara ve kişilere karşı gittikçe duyarsızlaştığını hissetmeye başlar. Çıktığı rutin pazar gezintilerinden birinde kendini sıkça izleyici olarak katıldığı at müsabakalarında bulur. Fakat bu kez olağanın dışında bir güne başladığının farkında değildir. Neşelenmek adına kendi içinde türlü oyunlara başvuran adam, günün devamında istemeden bir suç işler. Bu durumun yarattığı heyecan onu aynı günün devamında geçmişte küçümsediği tecrübeler edinmeye sürükler. Olağanüstü bu gece ona ruhani bir aydınlanma yaşatacaktır.

Chekhov'un Tüy Kalemindeki Yolculuk. Anton; 19. yüzyılın sonlarının ünlü Rus oyun yazarı ve kısa hikâye yazarı, soğuk bir kış akşamında çalışma odasında oturmuştu. Kar, ağaçları kalın bir şekilde örtüyordu, ancak Anton soğuğa aldırmıyordu. Yazıyla meşguldü, eli ritmik bir uyumla sayfalar üzerinde dans ediyordu. Birden, tuhaf bir şey oldu. Anton yeni hikâyesinin ilk birkaç satırını yazarken, tüy kaleminin mürekkebi parlak, eterik bir ışıkla parıldamaya başladı. Oda aydınlandı, antika mobilyaların üzerinde tuhaf gölgeler oluşturdu.

İyi Uykular serisi, çocuk dünyasının büyülü sularında unutulmaz bir gezintiye çıkarıyor bizleri. Rus yazar MaminSibiryak, doğanın dilinden rengârenk, capcanlı bir üslupla sesleniyor. Her öyküde birbirinden ilginç karakterler sahne alıp, arkadaşlık, doğa sevgisi, cesaret ve dayanışma gibi pek çok konuda düşünmeye, hayal kurmaya davet ediyor. "Bahar güneşi nasıl bereketli toprakları uyandırıp üzerine atılan tohumu büyütürse, çocuk kitapları da çocuğun içinde uyuyan gücü uyandırır."

Yurdumun Çocuklarına...' diyerek takdim ediyor bu kitabı Mahmut Yesari. 100 temel eser arasında gösterilen Bağrıyanık Ömer, aynı zamanda kahramanı çocuk olan ilk eser kabul edilir. Anne babasının geçimsizliği ve ayrılmaları ile gelişen olayları, tüm bunları yaşayan talihsiz Ömer ile birlikte görürüz. Yesari'nin yalın ama bir o kadar da içten anlatımı hem içinizi ısıtacak hem de duygulandıracak.

Bir Delinin Hatıra Defteri, insanlar arasında oluşan sınıf farkını anlatmaktadır. Gogol, bu sınıf farkının insanlar arasındaki hissedilişini net bir şekilde sunar. Eserin dili oldukça sadedir. Olaylar kahramanın gözünden anlatılır. Bu kahraman, hayata tutunmaya çalışan bir memur aynı zamanda da bir şizofrendir. Kahramanın dünyanın adaletsizliğine karşı bakışı sıra dışı olaylarla verilir. Kahraman patronunun kızına âşıktır. Bir gün âşık olduğu kadının mektuplarını çalar ve onun biriyle evleneceğini öğrenir. Tahtını terkeden İspanya kralı 8.

Ekim Devrimi henüz yapılmış ve Bir Ölünün Anıları da devrimin ertesinde geçiyor. Bir dönemi, bir sınıfı alaşağı eden devrimin, bürokrasinin baskıcı ve ölümcül yüzünden nasıl medet umduğunun hikayesi. Roman ve tiyatro yazarı Bulgakov’un özyaşamından kesitler taşıyankitaptaki olaylar ve karakterler de size tanıdık gelecek. Az biraz sahne dünyasının tozunu, kitapların tutkalını solumuş okuryazar, bu yarıda kalmışa benzeyen romanı kendi zihninde tamamlamakta hiç zorluk çekmeyecek.

“Benim tapınağım evrendir, doğadır. Her sabah güneş doğarken, evreni var edene tapar, güneş batarken, gene onu kutsarım. Felaket içinde yetişip piştiğim için, kendimden daha kötü olanlara yardım etmekten kaçınmam. Karımı, çocuğumu hatta kedimi, köpeğimi mutlu etmeye özen gösteririm. Geceleri nasıl tatlı rüyalara dalıyorsam, hayatımın sonunda dalacağım ölüm uykusunu da öyle beklerim.” “Bu ilkeleri hangi kitaptan edindiniz?” “Doğadan. Ben, doğadan başka kitap tanımam!” “Ooo!.. Doğa, pek büyük bir kitaptır...Onu okumasını size kim öğretti?”

İyi Uykular serisi, çocuk dünyasının büyülü sularında unutulmaz bir gezintiye çıkarıyor bizleri. Rus yazar MaminSibiryak, doğanın dilinden rengârenk, capcanlı bir üslupla sesleniyor. Her öyküde birbirinden ilginç karakterler sahne alıp, arkadaşlık, doğa sevgisi, cesaret ve dayanışma gibi pek çok konuda düşünmeye, hayal kurmaya davet ediyor. "Bahar güneşi nasıl bereketli toprakları uyandırıp üzerine atılan tohumu büyütürse, çocuk kitapları da çocuğun içinde uyuyan gücü uyandırır."

Chekhov'un Tüy Kalemindeki Yolculuk Anton; 19. yüzyılın sonlarının ünlü Rus oyun yazarı ve kısa hikâye yazarı, soğuk bir kış akşamında çalışma odasında oturmuştu. Kar, ağaçları kalın bir şekilde örtüyordu, ancak Anton soğuğa aldırmıyordu. Yazıyla meşguldü, eli ritmik bir uyumla sayfalar üzerinde dans ediyordu. Birden, tuhaf bir şey oldu. Anton yeni hikâyesinin ilk birkaç satırını yazarken, tüy kaleminin mürekkebi parlak, eterik bir ışıkla parıldamaya başladı. Oda aydınlandı, antika mobilyaların üzerinde tuhaf gölgeler oluşturdu.

İyi Uykular serisi, çocuk dünyasının büyülü sularında unutulmaz bir gezintiye çıkarıyor bizleri. Rus yazar MaminSibiryak, doğanın dilinden rengârenk, capcanlı bir üslupla sesleniyor. Her öyküde birbirinden ilginç karakterler sahne alıp, arkadaşlık, doğa sevgisi, cesaret ve dayanışma gibi pek çok konuda düşünmeye, hayal kurmaya davet ediyor. "Bahar güneşi nasıl bereketli toprakları uyandırıp üzerine atılan tohumu büyütürse, çocuk kitapları da çocuğun içinde uyuyan gücü uyandırır."

Doğu’nun ve Batı’nın birçok romantik ozanı gibi, Cibran’ın da gençlik hayalleri, adaletsizliğin ve zorbalığın ellerinde gibi görünen bu dünyadan, sonsuzluğun beyaz ışığına doğru uçmuştur. İki farklı yazın türü olan bu yapıtların ortak özelliği Cibran'ın görkemli betimlemeleri derin düşünceleri ve "kanatlı sözleriyle" insanı başka bir dünyaya sonsuz bir dinginliğe taşıyor olması.

"Futbolun Ordinaryüsü..." Daha çocukken başladı antrenörlerin aklını karıştırmaya. Çocuğun futbolu bir acayipti! Gençliğinde Avrupa gözlerini dikti ona; Barcelona, Real Madrid ve daha kimler kimler... Ama o, Adalıydı. Bir defa, Beşiktaş maçından sonra vapuru kaçırmamak için kramponlarıyla iskeleye koşmuştu. Büyük Ada’nın kedileri yolunu gözler, üç beş dakika sohbet etmek isteyenler iskelede, ada vapurunu beklerdi. İnsan, sporcu, futbolcu: Lefter.

1975 Madaralı Roman Ödülü’ne layık görülen bu eser Abbas Sayar’ın üçüncü romanıdır. Romanda, eşeğiyle yük taşıyıcılığı yapan yaşlı Hüseyin Ağa’nın yeni karısı tarafından horlanması ve yaşama sevincini yitirmesi anlatılır. “Oğlan oynamış oyuna gitmiş, çoban oynamış koyuna gitmiş... 80 yaşındaki Hüseyin Ağa bağımın bekçisi oldu. Bağa gittiğim bir gün: Efendâ, haşavuzdan (haşa huzurdan) bana bir golik alsana... Bu dağ yerinde ne gereği var, ne yapacaksın merkebi? dedim. Ne yapacaksın olur mu efendâ! Ne yapacaksın olur mu! Heç yoksa adama can şenliği olur.

18811908 arası dilimize 55 polisiye roman çevrilmiştir; bunların büyük kısmı melodram yapılı Fransız polisiye romanlarıdır. Ancak II. Meşrutiyet’in ilanından sonra Türk okuru çeviri polisiye roman bombardımanına tutulmuş ve bu romanlar okuyucu katında büyük bir ilgi görmüştür. Bu çeviri romanların kahramanları bir dizi halinde maceraları anlatılan aynı kişilerdir. Bu diziler öyle ilgi görmüştür ki, Nat Pinkerton öykülerinden 1909 – 1913 arasında dilimize iki yüze yakın çeviri yapılmıştır.