Jezus volgen is nooit makkelijk geweest. Ook de discipelen kwamen er al snel achter dat ze eigenlijk geen idee hadden waar ze aan begonnen waren. Ze twijfelde niet toen Jezus ze riep, maar gaandeweg realiseerden ze zich dat Jezus ver boven hun verwachting ging. Hun goede intenties, woorden en daden kwamen vaak niet overeen.

Vol passie en liefde voor Jezus waren de discipelen bereid om alles op te geven om leven te doen met Jezus. Toch zien we dat ze vaak fouten maakten, soms echt groot en pijnlijk ten opzichte van Jezus. Maar juist in het midden van hun gebrokenheid zien we God machtig aan het werk.

Ook voor ons vandaag is het volgen van Christus een uitdaging. Het betekent dagelijks de strijd aangaan tussen Geest en vlees, trouw blijven aan Gods woord boven onze gevoelens, en Jezus blijven vertegenwoordigen in een wereld die Hem vaak terzijde schuift. Dat is geen gemakkelijke weg — het kost ons iets.

Maar het is de moeite meer dan waard. Want in de navolging van Christus ontdekken we ware vrijheid, diepe vreugde en een leven dat betekenisvol is. En wanneer we struikelen, tilt Gods genade ons weer op. Hij blijft ons vormen, onderwijzen en dragen. Het leven als discipel vraagt offers, maar het brengt ons dichter bij de bron van alle leven: Jezus zelf.

In het leven van Jezus kunnen we niet spreken van falen. Wel zien we in de tuin van Getsemane hoe zwaar Zijn strijd was met de wil van de Vader. Daar bad Hij: “Vader, als U het wilt, neem deze beker dan van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de uwe geschieden.” (Lucas 22:42)

Ondanks de intensiteit van die worsteling koos Jezus uiteindelijk resoluut voor de wil van de Vader — koste wat het kost.

Discipelschap is niet dat we altijd alles begrijpen of dat het makkelijk is, maar dat we, net als Jezus, zeggen: “Niet mijn wil, maar Uw wil geschieden.”

Persoonlijk geloof ik dat Jezus volgen in de kern draait om leren lief te hebben: leren liefhebben van God, van Zijn schepping en van Zijn mensen. God heeft niet alleen lief, Hij is liefde. Daarom is het voor ons als discipelen essentieel om in die liefde te groeien.

Toch maakt de zonde het moeilijk om onvoorwaardelijk lief te hebben. Vaak overheerst de angst dat anderen ons tekort zullen doen. We zijn geneigd relaties en situaties te benaderen vanuit wat ze ons opleveren, in plaats van wat wij kunnen geven.

Maar wanneer we naar Jezus kijken, zien we een God die werkelijk alles op het spel zet om met ons in relatie te treden. Hij hield niets achter. Daarom is de vraag onvermijdelijk: kunnen we onszelf echt discipelen van Jezus noemen, als we niet bereid zijn onze naasten lief te hebben?

Wanneer we besluiten iemand te volgen op sociale media, doen we dat meestal omdat we geïnteresseerd zijn in zijn of haar leven. We willen weten wat die persoon doet, waar hij of zij voor staat, en wie er deel uitmaakt van dat leven. Onze interesse gaat dus niet alleen uit naar wat iemand zegt, maar ook naar wie die persoon is.

Definitie van discipel: iemand die zich toewijdt aan het leren van en het volgen van de lessen van een meester.

Jezus nodigt ons uit om Hem te volgen, net zoals Hij Zijn eerste discipelen uitnodigt.

Hij vroeg ze niet om hem te volgen nadat ze al hun theologie in orde hadden. Hij vroeg ze niet om hem te volgen nadat ze hun leven op orde hadden gebracht, en hij vroeg ze niet om hem te volgen nadat ze zonder twijfel 100% in hem geloofden. Hij vroeg ze om een andere weg te kiezen dan wat ze aan het bewandelen waren. En Hij vroeg ze om met hem te zijn. Leven samen te doen. Nogmaals het gaat om een relatie.

Wanneer we die uitnodiging – om welke reden dan ook – aannemen, wordt er van ons op zijn minst toewijding verwacht in het volgen van het onderricht van De Meester. Geen perfectie, maar toewijding.