Résultats lu par "Marc Peter van der Maas" dans Toutes les catégories

In Marsbataljon wordt een kleine groep soldaten op een gevaarlijke missie gestuurd. Aan de Russische zijde van het front moeten ze onopgemerkt uit zien te vinden waar de Russische troepen zich bevinden. Omdat het 27e pantserregiment uit strafsoldaten bestaat interesseert het de legerleiding geen klap wat voor ontberingen ze moeten doorstaan. De soldaten zijn volledig op zichzelf en hun overlevingsinstinct aangewezen.

Na de ontberingen in Rusland belandt het regiment in Italië, waar de kou misschien minder op de loer ligt, maar de verschrikkingen van de oorlog niet minder zijn. Op een heuvel ligt het oeroude klooster van Monte Cassino, vol met de meest kostbare schatten en documenten. Er omheen woedt een vurige veldslag, en de soldaten van het 27e pantserregiment proberen uit alle macht stand te houden op de heuvel.

In het ijzige Finland strijden Hassels hoofdpersonen Porta, Barcelona, de Kleine en de Legionnair niet alleen tegen de Russen maar ook tegen de meedogenloze winter. De gevaren zijn niet te overzien, en niemand weet of hij ten prooi zal vallen aan het Rode Leger, de wolven of de vrieskou. En zelfs als je dat allemaal overleeft kan het nog misgaan, als je gevangen wordt genomen en voor de Krijgsraad moet verschijnen.

Een cruciaal moment in de ondergang van het Derde Rijk was de mislukte veldtocht tegen Rusland. In Ik zag ze sneuvelen beschrijft Hassel de belevenissen van een groep soldaten die in het onherbergzame Rusland op zoek gaan naar het Duitse front. Heldendaden en vreselijke ontberingen wisselen zich af, en de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog bereiken een ijzingwekkend hoogtepunt.

In Hassels zesde boek over de Tweede Wereldoorlog verplaatsen de gebeurtenissen zich naar Warschau. In 1944 komt het Poolse leger daar in verzet tegen de Duitsers om het land te bevrijden. Een ongelofelijk bloederige veldslag is het gevolg. Op zijn kenmerkende, nietsontziende wijze beschrijft Hassel de gruwelen van deze tragische maar dappere episode uit de Poolse geschiedenis.

In dit boek vecht het bataljon aan Duitse zijde in het Beleg van Stalingrad. Het Duitse leger is omsingeld, de voorraden zijn op en hun dagen lijken geteld. Onder leiding van een dissidente, fanatische generaal van de SS doet een kleine groep soldaten een poging om uit deze wanhopige situatie te ontsnappen, wetende dat ze daarmee ingaan tegen directe orders van de legerleiding.

De nazi‘s hebben Frankrijk in handen, maar niet lang meer. De geallieerden rukken op en het regiment moet eerst in Normandië en later in de straten van Parijs vechten voor zijn leven terwijl het Duitse leger door de Engelse troepen steeds verder terug wordt gedrongen. De positie van het Duitse leger wordt steeds benarder, maar het regiment móet doorvechten. De Deen Børge Pedersen (1917-2012) schreef onder het pseudoniem Sven Hassel veertien romans die allemaal gaan over de belevenissen van het 27e pantserregiment van de Duitse Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Behalve aan het front was ook in de Duitse steden de ellende van de oorlog overal. Frontkameraden speelt zich af in Hamburg, dat al vele malen is gebombardeerd en waar continu de dreiging van nieuwe bombardementen in de lucht hangt. Een groep mannen weet alleen door hun saamhorigheid en kameraadschap onder het juk van de nazi‘s een sprankje hoop te vinden in deze duistere tijden.

In zijn debuutroman beschrijft Sven Hassel naar eigen zeggen zijn belevenissen als soldaat aan het Oostfront. Hij begon al tijdens de oorlog met schrijven en publiceerde Bataljon der verdoemden in 1953. De hoofdpersoon wordt veroordeeld als deserteur en naar een concentratiekamp gestuurd. Na een verblijf in diverse kampen moet hij als soldaat in Rusland tegen het Rode Leger vechten. Alle andere boeken van Hassel gaan door op dit eerste verhaal.

‘Als de kofferbak opengaat zie ik een massa vlees op bebloed plastic. Deze wrakkige auto is een rijdend graf voor kilo’s dood vee. Bovenop ligt een afgehakte runderkop. Mannen sleuren en vechten met hompen vlees. Het stinkt. De aanblik van deze markt in Oost Siberië bevestigt mijn voornemen: nu, maar ook straks, in Mongolië, gaat mijn spijsverteringssysteem voor lokaal voedsel op slot. Voor mij geen ingewanden van schapen of ranzig rundvlees. Ik ben heel blij met mijn voorraadje eten uit een westerse supermarkt.’

Het regiment rukt opnieuw op tegen het Rode Leger onder de nietsontziende aanvoering van hun krankzinnige legerleiding. De oorlog is zijn laatste fase ingegaan en de moraal in het Duitse leger is tot een dieptepunt gedaald. Maar voor het strafregiment van de hoofdpersonen is deserteren geen optie. Zij moeten doorvechten tot de laatste snik, aan het gevaarlijkste front van Europa.