Résultats lu par "Mickey van Rijn" dans Toutes les catégories

Lange jaren geleden was er in het plaatsje Hamelen een ware rattenplaag gekomen. Overal kwamen die brutale dieren en niets was meer voor hen veilig. Op de zolder, in de kelder, in de stallen bij het vee, ja zelfs aten ze de worsten en de hammen, die in den schoorsteen hingen om gerookt te worden, op. De mensen uit Hamelen wisten zich geen raad. Zelfs de burgemeester en de geleerden uit de stad wisten niet hoe ze ervan af moesten komen.

Een grote boze wolf blaast de huizen van de eerste twee biggetjes omver, die respectievelijk van stro en stokken zijn gemaakt, maar kan het huis van de derde big niet vernietigen omdat het van stenen is gemaakt.

De drie neven van Koning Roland krijgen de kans om de troon op te volgen. Koning worden klinkt misschien als iets wat iedereen zou willen, echter blijkt dat toch anders te zijn voor de drie troonopvolgers.

Aladdin is een Chinese kleermakerszoon en leeft nu op straat, waar hij steelt om te overleven. Op een dag komt er een tovenaar uit Afrika, die zegt Aladdins oom te zijn. Samen met hem gaat Aladin op reis naar de woestijn. Daar laat de tovenaar Aladdin afdalen in een grot om een bijzondere lamp op te halen. Aladdin wordt streng gemaand niets aan te raken, behalve de lamp.

Een vos verloor op een dag zijn staart. Hij was bang dat alle andere vossen hem zouden uitlachten. Hij bedacht een plannetje zodat andere vossen ook hun staart af wilden knippen, zo was hij niet meer de enige zonder staat. Zo makkelijk ging dat helaas niet, al snel kwamen de andere vossen tot de ontdekking dat de vos zelf helemelaal geen staart meer had en begrepen toen waarom hij wilde dat alle andere vossen ook hun staat af zouden knippen.

Lang, lang geleden gebeurde er elk jaar iets vreselijks in een stad, gewoon hier in Nederland. In die stad, die we nu kennen als Ridderkerk, leefde toen een hele enge draak. Een draak met wel vier koppen en een vreselijke adem. Deze draak wilde elk jaar een mooi jong meisje om haar lekker op te peuzelen. De koning van die stad was wel rechtvaardig, want elk jaar deed hij alle namen van de meisjes in de stad in een grote ton en werd er eentje getrokken. Dat meisje was dan degene die naar de draak werd gestuurd.

Lang geleden toen legeraanvoerder Julius Caesar zijn legioen gereed maakte voor de overtocht naar Brittannië, liet hij vele volgelingen achter in de provincies op het vasteland. Hun taak was om de veroverde gebieden te verdedigen.

Deze fabel van Aesopus gaat over de ijdele raaf en een vos, die zich als slijmbal gedraagt. Een vos speelt in op de ijdelheid van een raaf en veleidt hem om een lied te zingen, zonder dat de raaf de gevolgen hiervan overziet.

Er was eens een oude geit die zeven jonge geitjes had en zij had ze lief zoals een moeder haar kinderen liefheeft. Op een dag wilde zij het bos ingaan om voedsel te halen. Zij riep ze alle zeven bij elkaar en zei: "Lieve kinderen, ik ga naar het bos, wees op je hoede voor de wolf; als hij binnenkomt, dan eet hij jullie allen met huid en haar op. De gemene wolf vermomt zich vaak, maar aan zijn rauwe stem en zijn zwarte poten kunnen jullie hem meteen herkennen." De geitjes zeiden: "Lieve moeder, wij zullen goed oppassen, u kunt rustig weggaan.

Momotaro, is een jongen die geen heldendaad uit de weg gaat. Samen met de aap, de fazant en de hond steekt hij de oceaan over en trotseren zij Duivels Eiland om het gevecht aan te gaan met monsters en om de duivels te verjagen.

Er was eens een koning die zo ziek was, dat hij waarschijnlijk niet lang meer te leven had. Zijn drie zoons waren radeloos. Daarom vroegen ze een oude tovenaar om hulp. De man probeerde alle toverspreuken die hij had, maar niets hielp. Tot slot zei de tovenaar: "Er is slechts één geneesmiddel dat uw vader kan genezen, en dat is het levenswater. Als hij daarvan drinkt, zal hij genezen. Het mysterieuze levenswater bevindt zich op een afgelegen eiland. Maar let wel op: de bron wordt bewaakt door een gemene heks.

Er was eens een man met die drie zonen. De zonen waren erg slim, behalve de jongste. Die was iets minder slim. Eigenlijk vond iedereen hem maar dom en werd daarom door veel mensen bespot en belachelijk gemaakt. Op een dag ging de oudste zoon op pad om hout te hakken in het bos. Zijn moeder had een lekkere taart en een fles limonade voor hem klaargemaakt, zodat hij geen honger of dorst zou krijgen.

Lang geleden leefde er eens een houthakker die een vrouw had en zeven zonen. De houthakker werkte elke dag zo hard hij kon in het bos, maar helaas, hij slaagde er bijna nooit in zoveel te verdienen dat hij zichzelf en zijn gezin genoeg te eten kon geven. Vooral voor het jongste zoontje was dat heel erg, want die was toch al klein en zwak. En toen hij werd geboren, was hij maar net zo groot als de duim van zijn vader. Daarom werd hij ook Klein Duimpje genoemd.

Om geld te verdienen kreeg Jaap de opdracht van zijn moeder om hun koe te verkopen op de mar.kt. Hij ruilde de koe om voor een paar toverbonen. Jaap wist toen nog niet wat deze bonen allemaal teweeg zouden brengen.