Bu bölümü çekerken amacım ezberi savunmak ya da ezberi eleştirmek değildi.Daha çok, ezberin zihinsel süreçlerdeki yerini kendim için netleştirmeye çalıştım.Ezber çoğu zaman yaratıcılığın karşısında konumlanıyor.Ama deneyimledikçe şunu fark ediyorum:belli bir temel oluşmadan düşünceye girmek ve bağlantı kurmak zorlaşıyor.Bu bölümü özellikle tıp ve diş hekimliği öğrencilerini düşünerek ele aldım.Çünkü bu alanlarda çok fazla bilgiyi kısa sürede öğrenmek gerekiyorve ezberle anlam arasındaki denge çoğu zaman karışıyor.Bir de işin yapay zekâ çağında yaşadığımız tarafı var.Bilgiye ulaşmak hiç bu kadar kolay olmamışken,ezber yapmak birçok kişiye uzak ya da anlamsız gelebiliyor.Ama bu durum, ezberin zihindeki yerini daha da ilginç bir hale getiriyor.Bu bölümde ezberi bir amaç olarak değil,zihnin çalışmaya başlamasıyla ilgili bir eşik olarak ele aldım.Kimyadaki “aktivasyon enerjisi” fikrini buradan ödünç alarak,ezberle düşünme arasındaki ilişkiyi farklı bir yerden düşünmeye çalıştım.Ezber ve yaratıcılık gerçekten birbirine zıt mı,yoksa aralarındaki ilişki sandığımızdan daha mı farklı?Bu bölüm biraz bu soruların etrafında dolaşıyor.

“Çok düşünmek” genelde bir tuzak, bir yük gibi anlatılır. Oysa fazla düşünmek bazen anlam kurmanın en önemli aracı olabilir. Çünkü disiplin, duygu ve eylem arasındaki köprüyü kurmak için zihnin derinlerine inmek gerekir.

Bu bölümde, overthinking’in anatomisini ele alıyoruz. Onu bir engel değil, doğru kullanıldığında bir keşif yolu olarak yorumluyoruz. Fazla düşünmenin, yüzeyde kaygı gibi görünen yanının ötesinde; anlamı şekillendiren, duygularımızı berraklaştıran ve eylemlerimize yön veren bir tarafı olduğunu konuşacağız.

Kimi zaman zihnimizin fazla gürültüsü aslında bize kendimizi, değerlerimizi ve yolumuzu hatırlatır. Düşünmek; sadece analiz değil, aynı zamanda bir sanat, bir disiplin, bir yaratım sürecidir.

Bu bölümde “değer”in tek başına var olamayacağını, her zaman bağlamın içinde anlam bulduğunu inceliyoruz. Bir tablonun kıymetini sadece renkler değil, sergilendiği mekân belirler; bir sözün etkisini yalnızca kelimeler değil, söylendiği anın bağlamı şekillendirir.

Somut örnekler üzerinden ilerleyerek değerin ve bağlamın nasıl birbirini dönüştürdüğünü, nerede iç içe geçtiğini, nerede çatıştığını açığa çıkarıyoruz. Çünkü aslında değer dediğimiz şey, bağlamın dokusunda gizlenen bir anatomiden ibarettir.