Résultats de "Craig Alanson" dans Toutes les catégories

Kaz Wolfe is trying to prevent ancient gods from regaining access to our world. The Order wants to open a portal to the Nether to gain power by serving those gods. Playing defense isn’t working. The Order always has the initiative. It’s time for direct action, to hit the Order hard. Before it’s too late for us.

For years, the ancient alien AI known as Skippy (the Magnificent, don’t forget that part) has been able to do one impossible thing after another. What is his secret? It’s simple: 100 percent Grade-A extreme awesomeness. And also because he had never been faced with an opponent of equal power. Until now. This time, he might need a little help from a band of filthy monkeys.

The problem with lying about having a super weapon is that the bad guys might believe they have nothing to lose by doing something stupid that both sides will regret. Or, they might just call your bluff. Either way, the Merry Band of Pirates need a plan to deal with the Fallout.

Their leader has been taken by the enemy. Secrets are at risk of being exposed. The enemy offers such a bad deal, it has to be a joke. They must think Kaz is stupid, and he's not. But sometimes, a bad deal is the best you can hope for.

The enemy unknowingly opened a portal to the Netherworld, and our world’s only wizard somehow managed to close it. Unfortunately, something got through. Something big. A dragon. Now Kaz Wolfe, with help from his dog Duke who is channeling the spirit of a wizard from ancient Babylon, and with no help from Azib the Cowardly Genie, must find the dragon before someone gets a cellphone video of the thing, and the world learns that magic is real. Or, you know, before the dragon eats someone.

Les Ruhars nous ont attaqués le jour même de Christophe Colomb... On était là, à dériver innocemment dans le cosmos sur notre petite bille bleue, exactement comme les Américains d'origine en 1492. Et voilà qu'à l'horizon avaient surgi des navires d'une civilisation agressive technologiquement supérieure et... BOUM ! Adieu le bon vieux temps, adieu les temps "bénis" où les humains n'étaient jamais massacrés que par leurs propres congénères. Alors… Le Jour de Christophe Colomb ? Mais que voulez-vous. On ne peut vraiment pas dire mieux.

Koren Bladewell now knows he is a wizard, but he is lost in the wilderness, cut off from help, and unable to use his powers. The enemy is poised at the border with an overwhelming invasion force, and it will take wizards, soldiers and a young, untested princess to hold off defeat long enough for Koren to be trained and grow into his power. But he might not wish to help those who deceived him and destroyed his life.

Colonel Joe Bishop made a promise and he's going to keep it; taking the captured alien starship Flying Dutchman back out. He doesn't agree when the UN decides to send almost 70 elite Special Operations troops, hotshot pilots, and scientists with him; the mission is a fool's errand he doesn't expect to ever return from. At least, this time, the Earth is safe, right? Not so much.

The human soldiers stranded on the planet Paradise have been recruited into an alien legion to do the dirty jobs that the high-tech species won't do. Their first mission is to kick the enemy off a backwater planet no one cares about. It's a simple assignment, except everyone has a hidden agenda, and the planet could become a deathtrap.

While the crew of the UN Expeditionary Force's pirate starship Flying Dutchman are enjoying a luxury vacation cruise (not!), UNEF troops are still stranded on an alien-controlled planet. Major Emily Perkins and her team are busy picking up the pieces, and it's not easy, because there is trouble on Paradise...

Disaster. There was no other word to describe how Operation Olympic had changed in a flash from a triumph to the worst failure the Merry Band of Pirates had ever experienced. A failure that meant the fight was over. Unless the Pirates could perform a miracle, without Skippy.

Le colonel Joe Bishop a fait une promesse et il compte bien la tenir : ramener le Hollandais Volant, un vaisseau extraterrestre capturé. Il n'est pas d'accord lorsque les Nations unies décident d'envoyer avec lui près de 70 soldats d'élite des opérations spéciales, des pilotes de pointe et des scientifiques ; car la mission est une course sans espoir dont il ne s'attend pas à revenir un jour. Au moins, cette fois, la Terre est saine et sauve, n'est-ce pas ? Et bien pas vraiment.

After the latest mission of the starship Flying Dutchman, Earth is safe not just for a year, but for hundreds of years. The ship’s weary crew wonders what they will do with their lives in peacetime, but the enemy has other plans, and there is danger on the Homefront. Starring Zachary Quinto, R.C. Bray, Kate Mulgrew, Robert Picardo, and everyone's favorite AI, Skippy the Magnificent, alongside a full cast. Includes plenty of pew-pew-pew, original sound composition, and maybe some singing by R.C. Bray.

Children are not supposed to rescue their parents, life is supposed to be the other way around. And rescues aren't supposed to be needed on the trip out to the new colony planet Valhalla. Slow, yes. Boring, yes. Dangerous? No, the trip is not supposed to be dangerous, never has been. When thieves attack the transport ship to steal an ancient alien artifact, and young Kaylee and her brother, Manny, are cut off from their parents, they have to stop the thieves from getting what they want.

Alors que l'équipage du vaisseau nommé le Hollandais volant tente de s'assurer que des extraterrestres hostiles n'ont pas accès à la Terre, la force expéditionnaire des Nations Unies, elle, reste bloquée sur la planète qu'elle a surnommée « Paradis ». Le Hollandais volant repart alors en mission. Les Nations Unies veulent que le vaisseau s'informe de la situation des humains sur cette planète. Mais le colonel Joe Bishop les prévient qu'ils risquent d'être très déçus de ce qu'ils vont découvrir à leur arrivée et qu'ils ne pourront rien y faire sans mettre la Terre en danger.

Los Rujarras atacaron el Día de Colón. Habíamos navegado con inocencia por el cosmos en nuestra pequeña canica azul, como si fuéramos nativos americanos en 1492. Varias naves aparecieron en el horizonte, representantes de una cultura agresiva y avanzada y, ¡zas!, los viejos días en los que los humanos nos matábamos unos a otros se fueron por el desagüe—en el Día de Colón. Tiene sentido.

Żołnierze słabnących Sił Ekspedycyjnych ONZ pozostawieni sami sobie na kontrolowanej przez obcych planecie Paradise dostają szansę, by dowieść swej wartości podczas prostej misji szkoleniowej w kosmosie, na pokładzie okrętu pełnego młodych ruharskich kadetów. Niestety podczas misji dochodzi do nieprzewidzianych, dramatycznych zdarzeń, a wszystkim mieszkańcom Paradise zaczyna grozić śmiertelne niebezpieczeństwo. Ostatnia nadzieja w Wesołej Bandzie Piratów. Jednak aby pospieszyć na ratunek, załoga „Latającego Holendra” musi najpierw sama uporać się z własnymi problemami...

Przez lata starożytna SI znana jako Skippy (a dokładniej: Skippy Wspaniały, nie zapominajmy o tym tytule) dokonywała jednej niemożliwej rzeczy za drugą. W czym tkwi sekret siły Skippy'ego? To bardzo proste: w jego stuprocentowej, najwyższej klasy niesamowitości. Tym razem jednak przyda mu się odrobina pomocy ze strony zgrai brudnych małp.

Dowództwo SEONZ wysłało na prostą misję zwiadowczą elitarnych żołnierzy i pilotów, a ci wywołali wojnę domową między kosmitami. Teraz Niezbyt Wesoła Banda Piratów znów ma kłopoty. Ich wykradziony obcym okręt zaczyna się sypać tysiące lat świetlnych od domu, Skippy nie daje oznak życia, a nawet jeśli uda się go wskrzesić, starożytna SI może już nigdy nie być taka sama.

Elitarna załoga pirackiego okrętu znanego jako „Latający Holender” miała do wykonania prostą misję: ustalić, czy Thuranie zamierzają wysłać w kierunku Ziemi kolejny statek kosmiczny. Po drodze musiała jeszcze zająć się zabezpieczeniem przyszłości żołnierzy SEONZ na planecie Paradise. Gdy było po wszystkim, żołnierze w służbie Ziemi zapytali sprzymierzoną z nimi prastarą obcą sztuczną inteligencję, czy ich planeta jest już bezpieczna. W odpowiedzi usłyszeli: „No, nie do końca”. Teraz muszą stawić czoła nowemu wyzwaniu.