Send us a text

W pierwszym odcinku zimowego sezonu „Slowstory” wracamy do tego, co najprostsze — i jednocześnie najważniejsze.
„Ciepło, które wraca” to opowieść o jednym spokojnym poranku, który zaczyna się od potrzeby bycia sam na sam ze sobą, a kończy nieoczekiwanym, drobnym gestem życzliwości, który zmienia cały dzień. Wędrujemy przez zimne ulice, zaglądamy do małej kawiarni z zaparowanymi szybami, obserwujemy ludzi, którzy przemykają obok nas. To odcinek o czułości ukrytej w codzienności.
O tym, że nawet zimne, szare poranki mogą nieść w sobie coś dobrego.
O tym, że warto się zatrzymać, odetchnąć i zauważyć drobiazgi, które ogrzewają od środka — zapach kakao, ciepło swetra, pierwszy płatek śniegu, uśmiech obcej osoby.

Jeśli szukasz wytchnienia, spokoju i delikatnej przestrzeni tylko dla siebie… jeśli tęsknisz za chwilą oddechu, która przywraca równowagę…
to ten odcinek jest właśnie dla Ciebie.

Czy pozwolisz sobie na kilka minut ciepła i zatrzymania?

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

Czasami największe zmiany zaczynają się od najprostszych rzeczy.
Od otwarcia drzwi szafy.
Od złożenia swetra.
Od decyzji, że nie wszystko, co mamy, musimy zatrzymywać.

W tym cichym, jesiennym odcinku zapraszam Cię do spokojnej opowieści o porządkach — tych w szafie i tych wewnątrz siebie. O tym, że gdy robimy miejsce na półkach, robimy też miejsce w głowie. O tym, że puszczanie jest częścią życia — potrzebną, uzdrawiającą, pełną wdzięczności.

To historia o miękkich swetrach pachnących lawendą, o powolnych rytuałach zmiany i o spokoju, który przychodzi, gdy przestajemy trzymać się tego, co już nam nie służy.
Ciepła herbata, delikatna muzyka w tle i myśl, że mniej naprawdę może znaczyć więcej.

Zwolnij.
Posłuchaj.
Zrób miejsce — na nowe, na lekkie, na prawdziwe.

Dzisiejszy odcinek kończy sezon "Jesiennych opowieści". Już niedługo zapraszam Cię na kolejną "Zimową edycje" podcastu slowstoryl.

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

Czy potrafisz dać sobie prawo do nicnierobienia — bez wyrzutów sumienia, bez planu, bez pośpiechu? W dziewiątym odcinku slowstory zapraszam Cię do spędzenia cichej, deszczowej niedzieli — takiej, w której dom pachnie herbatą jaśminową, woda w wannie koi ciało, a cisza staje się najczulszym towarzyszem.
To opowieść o odpoczynku, o byciu dla siebie dobrym opiekunem, o tym, że spokój nie jest luksusem, ale potrzebą, którą warto pielęgnować.

Usiądź z kubkiem ciepłego napoju, otul się kocem i posłuchaj historii, która przypomni Ci, że troska o siebie to nie egoizm — to najczystsza forma miłości i równowagi.

Bo jeśli my sami o siebie nie zadbamy… to kto?

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

Czy można zatrzymać lato? Może w zapachu dojrzewających pomidorów, może w świeżych listkach bazylii, może w tym prostym geście — kiedy zakręcamy słoik i słyszymy ciche klik.

Ten odcinek to opowieść o kuchni wypełnionej ciepłem dnia, parą unoszącą się znad garnka i słońcem, które wciąż zagląda przez okno. O dłoniach zajętych prostą pracą, o rozmowach prowadzonych między pomidorami i ziołami, o tym, że czasem to właśnie wtedy czujemy się najbardziej potrzebni.

Bo w gotowaniu dla bliskich, w porządkowaniu kuchni i w korzystaniu z tego, co daje nam natura, jest coś głęboko ludzkiego — cicha radość troski, wdzięczność za obfitość, uczucie, że życie toczy się w rytmie, który wcale nie musi być szybki.

Czasem najprostsze czynności stają się najpiękniejszym rytuałem.

Bo przecież to, co zrobione z miłością, trwa najdłużej. 🍅🌿

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

W starym, rodzinnym sadzie dojrzewają jabłka, a powietrze pachnie jesienią, wspomnieniami i ciepłem domu. To opowieść o prostych chwilach — o śmiechu dzieci, o dłoniach zbierających owoce, o cieście pachnącym cynamonem i o spokoju, który przychodzi wtedy, gdy zwalniamy. 🍂

A Ty? Pamiętasz zapach jesieni z dzieciństwa? Smak jabłka zerwanego prosto z drzewa?
Kiedy ostatni raz pozwoliłaś sobie na dzień bez pośpiechu — taki, w którym wystarczyło być?

Usiądź wygodnie, otul się kocem i pozwól, by ta historia zabrała Cię tam, gdzie czas płynie wolniej.
Bo życie, tak jak sad, dojrzewa w swoim rytmie — i może najpiękniejsze owoce rosną wtedy, gdy po prostu dajemy sobie czas. 🌿

Jeśli ta opowieść przyniesie Ci spokój, zasubskrybuj podcast slowstory.pl i podziel się nim z kimś, komu dobrze zrobiłaby taka chwila ciszy. ✨

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

Co, jeśli to właśnie teraz — w ciszy, wśród ziół i złotego światła wrześniowego popołudnia — kryje się coś więcej ?

W tym odcinku nie chodzi tylko o miętę, melisę i lawendę. To opowieść o drobnych gestach, o rozmowach przez płot i o tym, co nas naprawdę karmi — nie tylko ciało, ale i duszę.
O ziołach, które pamiętają lato, i o ludziach, którzy potrafią rozjaśnić dzień jednym uśmiechem.
O powolnym rytmie, który uczy wdzięczności.

🌿 Dlaczego zioła powinno się zbierać w ciszy?
🌕 Co mówi jesień, gdy potrafimy jej naprawdę posłuchać?
🤍 I co ma wspólnego lawenda z byciem widzianym?

Zaparz herbatę. Odetchnij.
A potem daj się poprowadzić tej opowieści.
Być może usłyszysz w niej coś, czego szukasz już od dawna…

🔔 Posłuchaj. Subskrybuj. Podziel się z kimś, komu też przyda się chwila spokoju.

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

W tym odcinku zapraszam Cię do spokojnego poranka, w którym dom powoli przygotowuje się na jesień. Pachnąca herbata, miękkie koce i małe zmiany, które nadają wnętrzu nowy charakter. Wyruszymy też na lokalny market, by znaleźć przedmioty stworzone z sercem, a potem razem wykonamy świecę – prosty rytuał, który niesie ze sobą ukojenie i poczucie zadowolenia. To opowieść o domowych rytuałach, o rękodziele, o drobnych prezentach dla bliskich robionych własnymi dłońmi – tak po prostu, by sprawić im radość – i o tym, że spokój sam w sobie może być historią.

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!

Send us a text

Rozgość się i posłuchaj opowieści z dyniowej farmy. 🍁 To odcinek o magii jesieni, i prostym, ale pysznym gotowaniu. A także chwilach, które przypominają nam, że w codzienności kryje się echo dawnych wspomnień i szczęście którego często szukamy za daleko.

Support the show

Jeśli ta opowieść Cię ukoiła, zostaw ocenę albo udostępnij ją komuś bliskiemu.

Odwiedź też mój Instagram @slowstory.pl

Dziękuję, że za mną jesteś!