اپیزود: دموکراسی مشکلات — جایی که اولویت رأی، مشکل مردمه نه قدرت سیاسی

چه می‌شد اگر به‌جای رأی دادن به چهره‌ها، ما رأی می‌دادیم به مشکل‌هامون؟
چه می‌شد اگر سیاستمدارها برای حل آلودگی هوا، بیکاری، قطعی اینترنت، و نبود دارو با هم رقابت می‌کردند؟
اینجا، دموکراسی نه در صندوق رأی، بلکه در صف نانوایی، در صفحه اسنپ‌فود، و در دردسرهای روزمره ما تعریف می‌شود.

در این اپیزود از پادکست، از مدل «دموکراسی مشکلات» می‌گیم:
مدلی که در اون مردم مشکلات رو ثبت می‌کنن، احزاب این مشکلات رو انتخاب می‌کنن، و کسب‌وکارها برای حل‌شون وارد عمل می‌شن.
احزاب دیگه با ایدئولوژی‌ها رقابت نمی‌کنن، بلکه با عمل‌گرایی، شبکه‌سازی و پاسخ‌گویی واقعی سنجیده می‌شن.

ما درباره پروژه‌ی Iran United صحبت می‌کنیم، جایی که:

• یک راننده تاکسی می‌تونه مشکل روغن ترمز تقلبی رو به گوش همه برسونه
• یک دختر دانشجو از قطع بودن اینترنت دانشگاهش حرف بزنه
• یک مادر از هوای سمی تهران
• یک استارتاپ‌دار از نداشتن دسترسی به سرویس‌های جهانی مثل Stripe یا ChatGPT
  و این صداها به جای دفن شدن در سکوت، به درد، و بعد به پروژه تبدیل می‌شن.

اینجا مردم تصمیم می‌گیرن کدوم مشکل بره جلو.
احزاب تصمیم می‌گیرن چطور براش ساختار بسازن.
و پول نه از بودجه دولتی، بلکه از خود مردم و حمایت جهانی میاد.

🔹 آیا دموکراسی می‌تونه از رای‌گیری، به تصمیم‌گیری واقعی تبدیل بشه؟
🔹 آیا می‌شه جامعه‌ای ساخت که در اون قدرت، با کار کردن برای مردم به دست بیاد نه با شعار دادن؟
🔹 و آیا راهی هست که مردم، بدون تغییر نظام، ساختار خودشون رو بسازن؟

این اپیزود برای همه اون‌هایی‌یه که می‌خوان حرف‌شون فقط ناله نباشه.
دموکراسی مشکلات یعنی رأی دادن به درد، و تبدیلش به اقدام.

در این اپیزود از پادکست، به سراغ چشم‌انداز ایران نو می‌رویم.
ایرانی پس از گذار، بدون سانسور، بدون فساد، بدون اجبار.
اما سؤال اینجاست: ایران نو دقیقاً چه شکلی خواهد بود؟

ما در این گفت‌وگو ۱۴۶ پرسش اساسی را مرور می‌کنیم که آینده ایران را شکل می‌دهند — از آموزش و عدالت گرفته تا اینترنت، اقتصاد، حجاب، مهاجرت، کشاورزی، اقلیت‌ها و محیط زیست.

این اپیزود، نه فقط یک تحلیل، بلکه دعوتی است برای فکر کردن، تخیل کردن و ساختن.

🔹 پرسش‌ها در ۱۲ دسته کلیدی طبقه‌بندی شده‌اند:

1. حکمرانی و قانون: از نوع نظام سیاسی تا جایگاه مراجع تقلید، مجرمان اقتصادی، قوه قضاییه، و نحوه انتقال قدرت.
2. حقوق مدنی و فردی: شامل حجاب، ازدواج، حضانت، تغییر مذهب، آزادی اعتراض، حقوق دو تابعیتی‌ها، خروج از کشور، و حریم خصوصی.
3. عدالت و گذشته‌نگری: سرنوشت سپاه، خانواده‌های شهدا، قربانیان ۹۸ و ۱۴۰۱، و قراردادهای ضدملی.
4. اقتصاد و مالیات: از تجارت خارجی، وام‌ها، مالیات بر درآمد، شرکت‌های بزرگ و نهادهای مذهبی گرفته تا بازار آزاد.
5. آموزش و پرورش: ساختار مدارس، کنکور، آموزش روستایی، تحصیلات رایگان، و کتاب‌های درسی.
6. بهداشت و سلامت: سیستم درمانی، بیمه، بهداشت عمومی، سقط جنین، غربالگری، و رحم اجاره‌ای.
7. محیط زیست و کشاورزی: از کشاورزی مدرن تا بیمه دامداران، منابع آب، آلودگی هوا، و جنگل‌داری.
8. فرهنگ و مذهب: عاشورا، صدای اذان، حرم امام رضا، تبلیغات مذهبی، آستان قدس، و ازدواج اقلیت‌ها.
9. رسانه، تکنولوژی و آزادی بیان: فیلترینگ، یوتیوب، قوانین AI، شوخی با رهبران، داده‌های شخصی.
10. زیرساخت و حمل‌ونقل: شهرداری، اتوبوس مختلط، مترو، جاده‌های امن، و ویلاهای غیرمجاز.
11. سیاست خارجی: رابطه با آمریکا، اسراییل، کشورهای منطقه، کمک به لبنان، و بحران پناهجویان.
12. هویت ملی و مهاجرت: پرچم، زبان رسمی، شناسنامه کودکان بی‌هویت، و ایرانیان خارج‌نشین.

🧠 این اپیزود به شما کمک می‌کند تا آینده را واضح‌تر ببینید، سؤالات درست بپرسید و برای پاسخ‌های روشن تلاش کنید.

🎧 اپیزود اول – «رفراندوم: رأی مردم یا آخرین فرصت؟»

در این قسمت، درباره مفهومی صحبت می‌کنیم که بسیاری از حکومت‌ها از آن می‌ترسند، اما مردم به آن امید بسته‌اند: رفراندوم.

🔹 رفراندوم یعنی چه؟
🔹 چند بار در تاریخ معاصر ایران برگزار شده؟
🔹 آیا قانونی‌ست؟ در قانون اساسی فعلی چه جایگاهی دارد؟
🔹 چرا امروز، در میانه‌ی بحران‌های سیاسی، اقتصادی و جنگی، رفراندوم می‌تواند تنها راه نجات باشد؟
🔹 و چرا حکومت آن را خط قرمز خود می‌داند؟

در این اپیزود، با زبانی ساده اما دقیق، بررسی می‌کنیم که چطور رفراندوم می‌تواند نقطه‌ی پایان سرکوب و آغاز بازسازی باشد. نه با جنگ، نه با خشونت — فقط با رأی مردم.