Page de couverture de Koffietijd Yvonne Padmos

Koffietijd Yvonne Padmos

Koffietijd Yvonne Padmos

Auteur(s): Yvonne Padmos
Écouter gratuitement

À propos de cet audio

 Koffietijd met Yvonne Padmos

Neem een kopje koffie met schrijver en filosoof Yvonne Padmos in Koffietijd met Yvonne Padmos. In deze gezellige podcast deelt ze wat ze de komende 24 uur gaat doen, terwijl ze met een filosofische blik praat over vriendschap, familie en haar keuze om ongetrouwd te blijven. Yvonne reflecteert op het belang van een sociaal netwerk, zowel privé als in zaken, met humorvolle anekdotes, monologen en warme inzichten die je laten nadenken over verbinding en het leven.

Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koffietijd-yvonne-padmos--6720013/support.Copyright Yvonne Padmos Sciences sociales
Épisodes
  • Koffietijd met Yvonne: Een Korte Schreeuw vanuit het Konijnenhol

    Koffietijd met Yvonne: Een Korte Schreeuw vanuit het Konijnenhol
    Aug 28 2025
    Ik ben Yvonne, en in deze korte aflevering van Koffietijd met Yvonne, minder dan tien minuten, deel ik mijn hart na een paniekerige dag gisteren – luister voor meer updates op mijn Yvonne Padmos Podcast NL. Wie ben ik? Een vrouw met passie voor schrijven, acteren en filosoferen, getekend door meerdere bijna-doodervaringen die mij kennis gaven tussen aarde en hiernamaals. Na het overlijden van mijn vader sta ik er alleen voor, zonder steun van familie, vrienden of partner. Een auto-ongeluk in Spanje, waarbij ik twaalf uur bewusteloos vastzat in een gekantelde auto op een berg onder brandende zon, liet mij achter met CPTSS, epilepsie en meer. Toch blijf ik schrijven, met liefde voor Nederland. Ik mis mijn land, maar vrees terug te keren naar de goot. Achteraan in de huizenmarkt, leef ik onmenselijk in een “konijnenhol” in Spanje, terwijl nieuwkomers voorrang krijgen. Depressief en ziek na mijn ongeluk smeekte ik in 2019 een TV-zender om een interview niet uit te zenden, omdat ik niet wilde leven.

    Nu. 2025 Met Amsterdamse humor groet ik lieve Nederlanders, vechtend voor hoop en waardigheid. Waarschuwing: bevat gevoelige onderwerpen zoals trauma, depressie en sociale ongelijkheid.


    #YvonnesVerhaal
    #CPTSSStrijd
    #NederlandseIdentiteit
    #AmsterdamseHumor
    #BijnaDoodErvaring
    #HuizenmarktOnrecht
    #Eenzaamheid
    #FilosofischeSchrijver
    #SamenVoorNederland
    #Konijnenhol
    #MentaleGezondheid
    #Veerkracht
    #NederlandMissen
    #DepressieEnHoop
    #AutoOngeluk
    #OnmenselijkeOmstandigheden
    #LiterairePodcast
    #Zingeving

    Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koffietijd-yvonne-padmos--6720013/support.
    Voir plus Voir moins
    4 min
  • Welkom bij Koffietijd

    Welkom bij Koffietijd
    Aug 27 2025
    Welkom bij Koffietijd! In deze gezellige podcast klets Yvonne er lekker op los, alsof je samen met haar aan de keukentafel zit met een dampende kop koffie. Of je het nu leuk vindt of niet, Yvonne’s openhartige en spontane praatjes brengen een glimlach – of je luistert gezellig mee, of je geniet van je koffie in stilte.

    Yvonne probeert, ondanks alles, zoveel mogelijk deel uit te maken van de maatschappij. Door haar gezondheid is ze vaak compleet buitengesloten, maar dat houdt haar niet tegen om haar stem te laten horen en verbinding te zoeken. Wil je meer weten over haar verhaal en haar zoektocht? Check dan ook haar andere podcast, Yvonnes Padmos Podcast NL, voor een diepere duik in haar wereld.

    Dus, schenk een kopje koffie in en laat je meenemen door Yvonne’s gezellige en eerlijke verhalen!

    Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koffietijd-yvonne-padmos--6720013/support.
    Voir plus Voir moins
    41 min
  • Goedemorgen, Koffietijd, Ik Wil Werken! – Yvonne’s Noodkreet vol Liefde voor Nederland

    Goedemorgen, Koffietijd, Ik Wil Werken! – Yvonne’s Noodkreet vol Liefde voor Nederland
    Aug 27 2025
    Goedemorgen! In de allereerste aflevering van haar nieuwe podcastserie “Goedemorgen, Yvonne Wil Werken” bouwt Yvonne, met meer moed dan ooit, haar verhalen op met improvisatie, gedreven door een onstuitbare wil om te werken en haar leven terug te claimen. Na een auto-ongeluk dat haar jarenlang in Spanje hield met geheugenproblemen, CPTSS, epilepsie en meer, deelt ze haar wanhoop en angst. Vorige week, terwijl ze werkte in een restaurant in Marbella, voelde ze zich niet goed door dagen zonder slaap – gedwongen om te slapen in een opslagruimte waar urine van klanten naar binnen liep, een onmenselijke omgeving. Uitgeput ging ze zitten, kreeg een CPTSS-aanval gevolgd door een epileptische aanval, viel van een stoel en was lang bewusteloos. Toch blijft ze vechten voor een leven met vrienden, eten, drinken en een dak boven haar hoofd. Totaal afgezonderd, zonder netwerk, is dit haar noodkreet om geaccepteerd te worden: gebroken, niet perfect, maar met een hart vol liefde voor Nederland. Met haar aparte persoonlijkheid, “gespleten haarpunten en persoonlijkheden”, maakt ze er een show van, met personages uit haar ongefunde TV-serie “Ella in Marbella” en theatershows “Seraphine”, genoemd in The New Times. Yvonne voelt zich “zo verdomd alleen”, maar zet schaamte opzij. In mei werd ze opgenomen om niet uit het leven te springen, na meerdere NDE’s en een coma. Met Amsterdamse humor en hoop, roept ze op: samen voor Nederland! Geen vlog, maar een intieme audio-ervaring vol veerkracht. Luister mee en steun haar reis! Waarschuwing: bevat gevoelige onderwerpen zoals trauma, epilepsie en onmenselijke omstandigheden. CPTSS en mijn leven vol strijd en hoop Ik ben Yvonne, en mijn verhaal, dat ik deel in mijn podcast Yvonne Padmos Podcast NL, is een rauwe schreeuw om gehoord en gered te worden. Complexe posttraumatische stressstoornis (CPTSS) beheerst mijn leven, een aandoening die voortkomt uit jaren van herhaalde trauma’s: een auto-ongeluk waarbij ik meer dan twaalf uur bewusteloos vastzat op een berg onder de brandende zon, mishandeling, beroving, onderkoeling in de zee, een coma, drie maanden hospitalisatie waarin ik niet kon eten of drinken en alleen maar bloedde, en nog veel meer. CPTSS, zoals beschreven in de ICD-11, is geen gewone PTSS. Het is een diepe wond in mijn psyche, veroorzaakt door langdurige onveiligheid en machteloosheid. Het geeft me black-outs, momenten waarop ik vooruit staar, huilbuien, en gedachten van niet willen leven. Mijn zintuigen, versterkt na mijn coma, maken de wereld te luid, te overweldigend – maar soms zie ik de lucht blauwer, een bitterzoet voordeel. Mijn brein is veranderd door dat ongeluk. Langdurige bewusteloosheid en extreme hitte hebben mogelijk hypoxisch hersenletsel veroorzaakt, wat mijn geheugenproblemen, epilepsie en dissociatieve episodes verklaart. Neuropsychologisch onderzoek toont aan dat chronische stress, zoals ik heb doorleefd, de amygdala overactiveert en de prefrontale cortex verzwakt, waardoor ik moeite heb met emotieregulatie en vaak in een overlevingsmodus vastzit. Mijn fysieke ongemakken, zoals oncontroleerbaar plassen, zijn waarschijnlijk stress-geïnduceerd of neurologisch, maar zonder adres kan ik geen huisarts krijgen, geen diagnose, geen behandeling. Mijn recente ervaring in een restaurant in Marbella – waar ik, uitgeput door dagen zonder slaap in een opslagruimte vol urine van klanten, een CPTSS-aanval kreeg, van een stoel viel, een epileptische aanval had en lang bewusteloos was – laat zien hoe mijn omgeving mijn ziekte verergert. Zonder vrienden, familie of netwerk ben ik totaal afgezonderd. Na het ongeluk was ik geestelijk en emotioneel kapot. Jarenlang luisterde ik naar een man die beloofde me te beschermen, maar me in de steek liet, wat mijn wantrouwen in anderen versterkte – een klassiek CPTSS-symptoom. Sociale isolatie maakt herstel bijna onmogelijk; onderzoek toont aan dat steun oxytocine vrijmaakt, wat veiligheid en genezing bevordert. Zonder iemand om mee te praten, gebruik ik mijn podcast om mijn leven “nonstop” te delen: mijn black-outs, mijn angst, mijn verdriet, mijn gedachten over niet willen leven. Het is geen zwakte, maar een moedige poging om verbinding te maken en geaccepteerd te worden, ondanks dat ik “gebroken” ben. Mijn boek legt precies uit wat er misgaat in het systeem. Zonder adres kan ik geen huisarts krijgen, geen zorg voor mijn CPTSS of epilepsie. In mei 2025 werd ik opgenomen om suïcide te voorkomen, maar consistente behandeling blijft uit. Bureaucratie en uitbuiting ( in jaren) – en eigenlijk ook nu zoals mijn baas die eiste/vroeg dat ik terugkwam na een epileptische aanval om in een onmenselijke opslagruimte te slapen – ontnemen me mijn rechten, zoals vastgelegd in artikel 25 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: recht op gezondheid en een adequate levensstandaard. Mijn vraag waarom criminelen veiliger zijn met onderdak en voedsel, terwijl ik in een “konijnenhol...
    Voir plus Voir moins
    19 min
Pas encore de commentaire